Κίμων Κλωνάρης,
ένας πράκτορας ΟΠΑΠ από τη Θάσο
28 Γενάρη 2012
Οι εχθροί εντός των τειχών
Η ρετσινιά του «δημοκράτη» δεν με άγγιξε ποτέ. Δεν έδωσα το δικαίωμα στους «πολλούς» να επιβληθούν στη μειοψηφία με τη βία του αριθμού τους. Ούτε φοβήθηκα την «κοινή γνώμη». Πάντα ακολουθούσα τους «άριστους», που αποφασίζουν με φρόνηση.
Δεν γίνονται λαϊκές συνελεύσεις πάνω σ’ ένα χειρουργικό τραπέζι, στην κατασκευή μιας γέφυρας ή στη χάραξη της ρότας μακριά από τον τυφώνα. Ο Γιατρός, ο Μηχανικός, ο Καπετάνιος ξέρουν καλύτερα. Οι «πολλοί» όμως πρέπει να θεσπίζουν νόμους για να προστατεύονται οι ίδιοι, από τη δύναμη των «σοφών». Να έχουν ΟΛΟΙ δικαίωμα στην εγχείριση και όχι μόνο αυτοί που κρατούν τον οβολό. Να μην πληρώνουν διόδια στα γιοφύρια οι ξωμάχοι της δουλειάς. Και ο Καπετάνιος να λογοδοτεί στο πατρικό του ναυαγού, αν τον άφησε στη μήνι της θύελλας για να σώσει το καράβι.
Την κοινωνική ανάγκη των άδικων εξοστρακισμών, στους δυνατούς κάθε εποχής, τον κατανόησα από την πρώτη ανάγνωση και καμιά πικρία δεν ένιωσα για τον παππού Δίκαιο Αριστείδη. Οι Άριστοι πρέπει να προσφέρουν στιγμιαία στην ιστορία και γρήγορα να δίνουν τη θέση τους στον σωρό (μέχρι τον επόμενο Άριστο) γιατί η εξουσία φέρνει πάντοτε αλαζονεία και κρύβει Τυραννία και Καταστροφή. Έτσι ανάγνωσα εγώ «τον θυμό του Αχιλλέα». Η Τυραννία των Αρίστων μπορεί να γίνει πολύ πιο επικίνδυνη από την ηγεμονία του «σορού», που περιορίζεται ευκολότερα. Είναι όμως μόνο οι Άριστοι που αφήνουν ίχνη στο πέρασμα τους. Αυτή την Ιστορία διδάχτηκα. Η διαφορά με το σήμερα είναι πως κάθισα στα θρανία την εποχή που ο δάσκαλος ήταν Δάσκαλος και στην τάξη και στο δρόμο. Την εποχή που όσοι έδιναν τον όρκο του Ιπποκράτη ξεχνούσαν το όνομα τους και, για όλον τον κόσμο, ήταν πια ο Γιατρός. Αυτός που κρατούσε τις ζωές μας στα χέρια του κι ερχόταν ξανά και ξανά στο σπίτι να μας δει από μόνος του.
Αν και σπούδασα Πολιτική Οικονομία, πήγαινα πολλές φορές στο μεγάλο Αμφιθέατρο με την επιγραφή «ΜΟΥΣΑΙΣ ΧΑΡΙΣΙ ΘΥΕ» να ακούσω τις παραδόσεις του Μάνεση στο Συνταγματικό και του Μαρωνίτη της Φιλολογίας και σηκωνόμουν στο τέλος με σεβασμό να χειροκροτήσω και αποδώσω τιμή στο ήθος τους και τη σοφία τους. Χθες άκουσα σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή ένα πουτανί που συστήθηκε ως «Καθηγήτρια Οικονομικών της Παντείου» να λέει ότι οι Έλληνες είναι ξευτίλες και δίκαια θα τιμωρηθούν παραδειγματικά γιατί ενώ κορόιδεψαν τους Ευρωπαίους και τους πήραν τα λεφτά τώρα αρνούνται να υπακούσουν στις επιταγές του μνημονίου που υπόγραψαν! Στη Κατοχή θα φορούσε κουκούλα στα μπλόκα της Κοκκινιάς και τη Χούντα σίγουρα δεν την πήρε χαμπάρι γιατί …«μελετούσε». Δε βαριέστε. Καθηγητής ο Μάνεσης, καθηγήτρια και το …πουτανί.
Οι δικοί μου λοιπόν Καθηγητές (με το «Κ» πάντα κεφαλαίο) μου δίδαξαν πως η επανάσταση του 1821 κινδύνεψε πραγματικά μόνο από τους «προσκυνημένους» του Νενέκου. Θεωρούσαν τη νίκη του Ιμπραήμ αναπόφευκτη κι έτρεχαν να αλλαξοπιστήσουν και να ενταχθούν στις δυνάμεις του, για να σώσουν το τομάρι τους αλλά και να πάρουν ψίχουλα από το πλιάτσικο στους συγχωριανούς τους. Τον Αγώνα έσωσε η διαταγή βίας του Κολοκοτρώνη «Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους»
Ο Νενέκος εκτελέστηκε παραδειγματικά και ο παρασυρμός του πλήθους σταμάτησε. Το όνομα του Νενέκου ταυτίστηκε με τον προσκυνημένο, το δουλοπρεπή άνθρωπο, το μίασμα, τον προδότη, τον άνθρωπο που δεν έχει σε τίποτα να ξεπουλήσει τις ιδέες του, την αξιοπρέπεια του, την αγωνιστική του ταυτότητα, πουλώντας τους παλιούς συναγωνιστές του και συμπράττοντας με τους αντιπάλους προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συγκυριακά του συμφέροντα. Έχουμε σήμερα στην Ελλάδα Νενέκους; Ε, δεν φτάνουν τα κλαδιά του Εθνικού Κήπου για να τους κρεμάσουμε.
Είναι αυτοί που λένε πως το μνημόνιο μπορεί να αποδειχτεί σωτήριο γιατί μας υποχρεώνει σε ορθολογισμό …δαπανών! Και εννοούν να πληρώνονται εξευτελιστικά μεροκάματα οι εργάτες, να μη δικαιούνται τα βασικά κοινωνικά αγαθά της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης, της κατοικίας, για να μπορούν τα αφεντικά τους να κουβαλούν στην Ελβετία πολλαπλάσια τα κέρδη τους. Οι Νενέκοι κρύβονται πίσω από το δικό τους σύνθημα «Να καεί, να καεί το μπ… η Βουλή». Έτσι ο κόσμος χάνει τον δρόμο του και, αντί να ζητά το κεφάλι των Νενέκων, μπερδεύεται από το αόριστο πλήθος των 300. Αμφισβητεί μέσα του πως ευθύνονται και οι τριακόσιοι. Και πάνω σ’ αυτή την αμφιβολία πατούν οι Νενέκοι για να ξεγλιστρήσουν από την κρεμάλα. Και περνούν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα. Η Ελλάδα σχεδιάστηκε από την Ε.Ε. και το παγκόσμιο Τραπεζικό σύστημα ως η Κινεζούπολη της Ευρώπης με μισθούς Δελχί και Πεκίνου και οι Νενέκοι πολιτικοί, αυτή τη στιγμή που μιλάμε -χειρότερα από κάθε άλλη εποχή- παίρνουν χοντρό μερτικό στο πλιάτσικο του Εθνικού Πλούτου. Νενέκοι λοιπόν όσοι πολιτικοί με όνομα και επίθετο -κι όχι γενικά οι 300- προσπαθούν να μας πείσουν πως αν μάθει να ζει χωρίς να τρώει το γαϊδούρι του Χότζα, τότε θα πάμε μπροστά! Νενέκοι και η ΓΣΕΕ κι η ΓΣΕΒΕΕ που δήθεν αγωνίζονται να μη θιγεί το μισθολογικό κόστος αλλά προσκυνούν τη «μη μισθολογική» επιβάρυνση των αφεντικών, δηλαδή το δικαίωμα για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ασφάλεια, περίθαλψη, οικογενειακή μέριμνα. Αλλά μη «μισθολογικό κόστος» για την, προς πώληση, ΟΠΑΠ είναι κι οι ανταποδοτικές χορηγίες προς τη κοινωνία. Πάνε κι αυτές;
Υπάρχουν και στην ΟΠΑΠ Νενέκοι; Θέλει ρώτημα; Εκλιπαρούσε, λένε, ο «Εθνικός» ξεπουλητής να μην επιμένουν οι «Τροϊκανοί» στην πώληση της ΟΠΑΠ έναντι του εξευτελιστικού τιμήματος των 700 εκατομμυρίων. Κι αφού επιπλήχτηκε αυστηρά διότι κοίταξε τον τροϊκανό στα μάτια, χωρίς την «προαπαιτούμενη» προσκυνηματική υπόκλιση, μετά του ξεκαθαρίστηκε πως δεν «πουλιέται» η ΟΠΑΠ παρά …«κατάσχεται»! Το νέο αφεντικό έχει και όνομα και επίθετο κι εταιρικό τίτλο. Μόνο που δεν βάζει τις υπογραφές ακόμη. Δεν θέλει την ΟΠΑΠ με εκατοντάδες υπαλλήλους. Ούτε με επιχειρησιακές συμβάσεις 18-20 μισθών. Ούτε με υποχρεώσεις χορηγιών στον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, την Παιδεία και την Υγεία. Ούτε με Πολιτειακές δεσμεύσεις. Κυρίως όμως τη θέλει χωρίς τη δέσμευση: «σύμφωνα με την υπάρχουσα σύμβασή με την Ελληνική Δημοκρατία ή ενδεχόμενη ανανέωση ή αντικατάσταση αυτής, η ΟΠΑΠ θα διαθέτει κατά αποκλειστικότητα τα διαλαμβανόμενα από τη σύμβαση αυτή παίγνια μέσω του ως άνω δικτύου Πρακτόρων, το οποίο αποτελεί το μοναδικό φυσικό δίκτυο της ΟΠΑΠ». Από τις μίζες στις υπερχρεώσεις της κατασκευής των Game Halls αυτός θα βγάλει εκατομμύρια. Τι θα πει «το μοναδικό φυσικό δίκτυο της ΟΠΑΠ»; Την προσυμφωνία του με τις χρεωμένες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, πως θα την εκμεταλλευτεί; Τις ιντερνετικές εταιρίες στοιχημάτων που ελέγχει, πως θα τις πριμοδοτεί με παράνομο ξεφόρτωμα από τα στοιχήματα της ΟΠΑΠ; Αυτό του έλλειπε να φορολογείται στο 100% του κύκλου εργασιών. Κάρτες επώνυμες των πελατών, κύριοι. Να τους πάρουμε από το χέρι να τους πάμε στη Μάλτα! Και μόνο όποιος βοηθήσει το νέο αφεντικό στην επέλαση του θα παραμείνει στην εταιρία. Ρωτάτε ακόμη αν υπάρχουν Νενέκοι στην ΟΠΑΠ; Τους βλέπετε μπροστά σας. Είναι αυτοί που δέχονται να παζαρέψουν τους μισθούς και το εξολίσθημα της ΟΠΑΠ από το μονοπώλιο των φυσικών δικτύων στον καταστροφικό ανταγωνισμό ελάχιστων νόμιμων και χιλιάδων παράνομων επιδρομέων.
Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για πάγια αποζημίωση των πρακτόρων «επί των πωλήσεων». Όχι! Ψίχουλα «επί της πραγματικής κερδοφορίας» απαιτεί το αφεντικό. Μόνο 15% του περισσεύει, από ότι μαζεύει κάθε μέρα ο κουβάς, για να πληρώνει τους αφελείς που φορτώθηκαν τα Halls, αφού πλήρωσαν τις υπερτιμολογημένες κατασκευές, ενοίκια, φως, νερό, τηλέφωνο και προπαντός τα μεταμεσονύκτια μεροκάματα. Θα μου πείτε πως στην παγκόσμια αγορά 30% παίρνει το δημόσιο και 3-5% επιπλέον από τους φόρους μεγάλων κερδών, 34% ο αδειοδοτημένος (που επιβαρύνεται και την αγορά ή ενοικίαση των VLT’s) και 30% τουλάχιστον στο δίκτυο λιανικής που πληρώνει όλα τα λειτουργικά έξοδα. Σωστά. Πως λοιπόν εδώ θα δεχτούμε εμείς αμοιβή 15%; Εμένα ρωτάτε; Ρωτήστε την ΠΟΕΠΠΠ. Έχει και η ΠΟΕΠΠΠ Νενέκους; Μόνοι σας πρέπει να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα. Ίσως έχει Νενέκους, ίσως Νενέδες (προσωπική μετάφραση του αγγλικού «Yes-men») ίσως «ωχαδερφιστές». Δεν θα αποτελούσαμε εμείς εξαίρεση. Κι έχουν και όνομα και επίθετο.
Ποιοι είναι; Μα θυμηθείτε απλά τους υπεύθυνους της διάλυσης κάθε αγωνιστικής δυναμικής του κλάδου. Ποιοι πήραν το ξεκάθαρο Ψήφισμα του Γενάρη του 2011 και το έγραψαν εκεί που δεν πιάνει μελάνι; Σύρθηκαν σε αναγκαστική Γενική Συνέλευση ενάντια στα Βιβλία τον Νοέμβρη του 2010 κι αυτοί έφεραν τους …λογιστές (!) να μας διδάξουν φοροτεχνάσματα. Στείλαμε τον κ. Ντόμαλη να πολεμήσει για το ΟΧΙ στα Βιβλία κι αυτός μας δίδασκε πως θα μας σώσουν οι …Ο.Ε.! Διαβάζω πρόσφατη γραπτή οδηγία του κ. Βαρακλιώτη, για το πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τα Βιβλία: «Δεν μπορούμε να κλέψουμε στα έσοδα, πλην ελάχιστων λαχείων. Μπορούμε όμως να επικεντρωθούμε στις δαπάνες και αυτό κάνουν όλες οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν να κλέψουν από τα έσοδα. Αν είναι λογικές αυτές οι δαπάνες αλλά είναι παραγωγική δαπάνη για τη λειτουργία της επιχείρησης, τότε περνάνε όλα. Ακόμη και τα ρούχα περνάνε αν έχει το προσωπικό όμοια εμφάνιση. Και τα Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια δικά μας ή φίλων μια φορά το χρόνο, ακόμη και η βασιλόπιτα και τούρτα γενεθλίων και κέτερινγκ και και και αρκεί να αποδεικνύεις με την παρουσία σου στην αγορά ότι αποτελείς επιχείρηση που όλα αυτά είναι παραγωγική δαπάνη ως απαραίτητα στοιχεία για την εύρυθμη λειτουργία της. Πόσες επιχειρήσεις δεν κάνουν πάρτυ κάθε χρόνο για τα παιδιά των εργαζομένων και δίνουν και δώρα; Δεν τα περνάνε αυτά στα έξοδα; Αρκεί να υπάρχει συμβατότητα ανάμεσα στα βιβλία και την εικόνα της επιχείρησης και όλα περνάνε»!!! Επιμένετε ακόμη πως δεν βάλαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα;
Παρόλα αυτά η Γ.Σ. του Νοέμβρη του 2010 δεν τους κάθισε και αποφάσισε τις απεργίες στις δυο τελευταίες μέρες του μήνα. Κακό αυτό, για τα σχέδια τους. Και την ξανάκαναν ακριβώς ένα μήνα αργότερα. Τώρα δεν έφεραν λογιστές παρά έριξαν το δόλωμα με το …1 ευρώ της ΕΠΑΠΠ (!) και χάλασε ο κόσμος. Σηκώθηκαν και ανέλυσαν και την …κλιμακωτή (!) ενώ θυμίζω πως το θέμα ήταν το ΟΧΙ στα Βιβλία Εσόδων Εξόδων, και διαλύθηκαν τα πάντα. Η Γ.Σ. τελείωσε πριν καν αρχίσει. Αυτοπαγιδεύτηκαν και δεν πρόλαβαν να υφαρπάξουν ψήφισμα που τους βόλευε. Πάλι από την αρχή. Νέα Γ.Σ. ξανά σε έναν μήνα. Τον Γενάρη του 2011. Εκεί ήταν που δεν τους βγήκε τίποτε.
Παμψηφεί το Ψήφισμα για το ΟΧΙ στα Βιβλία και τις Κάρτες και το Ίντερνετ. Το σεβάστηκαν; Όχι. Το έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια. Ο Πρόεδρος της επιτροπής παιχνιδιών Θωμάς Τοπουζλής που προσπαθούσε να διαπραγματευτεί με την ΟΠΑΠ, αλλά στα πλαίσια του κυρίαρχου Ψηφίσματος, θεωρήθηκε ότι δεν συμπλέει με την πολιτική του Δ.Σ. κι αναγκάστηκε σε παραίτηση. Αντικαταστάθηκε από τον Νίκο Πασαπόρτη που δήλωσε για τις κάρτες ότι «μόλις πληροφορηθούν οι πράκτορες τα καλά νέα, τότε θα βρίζουν την ΠΟΕΠΠΠ που δεν τις εφάρμοσε από την πρώτη μέρα»! Το ότι οι κάρτες είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα να αντικατασταθεί το φυσικό δίκτυο από το ίντερνετ και την κινητή τηλεφωνία και την αμφίδρομη τηλεόραση, ούτε που ίδρωσε το αυτί του. Το ότι αυτή του η θέση έρχεται σε ευθεία ρήξη με τη Γ.Σ., επίσης δεν τον ενδιαφέρει. Και μόλις λίγους μήνες μετά, ο πρόεδρος Κυριάκος Τοπτσίδης και ο Νίκος Πασαπόρτης βρέθηκαν στην Πάτρα και προπαγάνδισαν τις κάρτες της ΟΠΑΠ, παρασύροντας (μιας και δεν υπήρχε αντίλογος) το Σωματείο σε απόφαση υπέρ των σχεδίων τους.
Παντού διαβάζουμε από τους Π. Ντόμαλη (μέλος του Δ.Σ. σε αντικατάσταση παραιτημένου) και Σ. Βαρακλιώτη (ειδικού συμβούλου της διοίκησης) ότι η εφαρμογή του Μνημονίου στην ΟΠΑΠ δεν μπορεί να πολεμηθεί κι εμείς το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να δεχτούμε τα ψίχουλα τους, για να μη …«τα χάσουμε όλα»! Αλλά αν αυτά τα στρουμφάκια πιστεύουν πως συνδικαλισμός είναι να μαζεύεις αποφάγια, τότε να πάνε σπίτια τους. Αν πάλι μας απειλούν πως θα χάσουμε και τα ψίχουλα των καρτών και της κλιμακωτής και των Halls, προκειμένου να κερδίσουν οι ίδιοι στα επιχειρηματικά τους σχέδια, τότε σίγουρα δεν απέχουν πολύ από τους Νενέκους. Κι αν πάλι, απλά δεν μπορούν να πουν όχι στην ΟΠΑΠ και τις κομματικές επιταγές του ΠΑΣΟΚ (από μια σατανική …σύμπτωση όλοι αυτοί που αναφέρω, με όνομα κι επίθετο, στην ίδια μπάντα βαρούν τα όργανα) τότε Νενέδες κι αν τους πεις, δεν τους προσβάλεις. Η σύμβαση μας με την ΟΠΑΠ γράφτηκε για να ισχύει τουλάχιστον μέχρι το 2020, όταν ξέραμε πως λήγει το Μονοπώλιο της ΟΠΑΠ, ή και για όσο επιπλέον χρόνο το Δημόσιο θα επέκτεινε αυτό το Μονοπώλιο. Χωρίς το Μονοπώλιο της ΟΠΑΠ, η σύμβαση μας είναι ανεφάρμοστη. Και δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει το επίγειο από το ιντερνετικό Μονοπώλιο. Ή τα έχεις και τα δυο ή τα χάνεις όλα. Με την ΟΠΑΠ να ξεπουλιέται στους ιδιώτες, κανένα Μονοπώλιο δεν δικαιολογείται από την Ε.Ε.. Να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογική η ανυποχώρητη θέση των πρακτόρων ενάντια σε κάθε απόπειρα απορρύθμισης του Μονοπωλίου και αιτία πολέμου το ξεπούλημα της εταιρίας. Κι όμως, ο Γενικός Γραμματέας της ΠΟΕΠΠΠ Ηρακλής Λάππας, σε δημόσια ομιλία του προς επενδυτές κατάθεσε ότι: «Οι παρωχημένες πολιτικές marketing κι η φιλοσοφία του “είμαι μονοπώλιο άρα δεν έχεις επιλογή” έχουν προετοιμάσει τον Έλληνα καταναλωτή, ο οποίος περιμένει εναγωνίως να δοκιμάσει το καινούργιο, το διαφορετικό που έχει να του προσφέρει ο νέος πάροχος. Είναι λοιπόν σαφές ότι το άνοιγμα της αγοράς θα φέρει ευκαιρίες για τους ικανούς και προοπτικές ανάπτυξης για το σύνολο του κλάδου… Με άλλα λόγια, ο ανταγωνισμός θα λειτουργήσει θετικά για την αγορά, αφού θα αναγκάσει τις εταιρείες να προσφέρουν καλύτερα προϊόντα και κατ' επέκταση να προσελκύσουν μεγαλύτερο τζίρο από το σημερινό κύκλο εργασιών της ΟΠΑΠ Α.Ε.» !!!! Αυτό το είπε ο ίδιος ο Γεν. Γραμματέας της ΠΟΕΠΠΠ! Και δεν στάθηκε μόνο σε αυτό. Ενώ είναι γνωστό σε όλους πως η Ε.Ε. δεν δικαιολογεί καμιά μονοπωλιακή πρακτική αν αυτή δεν περιορίζει την προσέλευση του κοινού στα τυχερά παιχνίδια, η ίδια η ΠΟΕΠΠΠ ανάρτησε ανακοίνωση για το ωράριο του ΚΙΝΟ που αναγνωρίζει ότι σκοπός μας είναι αυτή ακριβώς η αύξηση των πωλήσεων. Με αυτά τα δύο κείμενα που υπογράφει ο Γ.Γ. Ηρακλής Λάππας υπέρ των αντιπάλων μας δικάζεται τις επόμενες εβδομάδες στο Δ.Ε.Κ. το ελληνικό δημόσιο για την μονοπωλιακή ανάθεση στην ΟΠΑΠ. Και παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από άλλα μέλη του Δ.Σ. να κατέβουν από την ιστοσελίδα της ΠΟΕΠΠΠ, αυτός αρνήθηκε και αρνείται πεισματικά. Είναι απλά ακόμη ένα στρουμφάκι; Είναι Νενέκος ή Νενές; Τι σημασία έχει η ταμπέλα; Η ζημία είναι ανεπανόρθωτη. Κι είναι σε βάρος μας.
Την απαράβατη εφαρμογή των επιταγών της Σύμβασης ζήτησε η Γ.Σ. τον Γενάρη του 2011. Κι όμως το μέλος του Δ.Σ. Θ. Εμμανουήλ απαίτησε και κέρδισε την υποστήριξη της αντισυμβατικής μεταφοράς του πρακτορείου του από το χωριό στην πόλη της Λάρισας. Τσιμουδιά από την ΠΟΕΠΠΠ. Τι να κάνει δηλαδή ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας; Να στερηθούν τη ψήφο του στους ακροβατισμούς τους; Τι σημαίνει άραγε ΠΟΕΠΠΠ γι’ αυτούς; Πολιτεύομαι Όταν Έχω Προσωπικά Προβλήματα Περιουσίας;
Στην τελευταία Γ.Σ. έπεσαν εντελώς οι Μάσκες. Έφεραν ολόκληρη κουστωδία από την ΟΠΑΠ με σκηνικά και προβολές να προπαγανδίσουν τα Gaming Halls και την κλιμακωτή προμήθεια. Η Γ.Σ. ψήφισε ΟΧΙ. Κι όμως αμέσως το ίδιο εκείνο βράδυ οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι βρέθηκαν σε μάζωξη πρακτόρων και δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να μιλούν για τα …Halls, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως τις αποφάσεις των Γ.Σ. τις γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Μόνο που για τα Halls δεν είναι μονιασμένοι κι ο καθένας τα σχεδιάζει με πρωταγωνιστή τον ίδιον. Μόνοι τους θα φάνε τις σάρκες τους. Μαθηματικό υπολογισμός της κερδοφορίας του Στοιχήματος ζήτησε η Γ.Σ. και οι αντιπρόσωποι μας πήγαν στην ΟΠΑΠ. «Δεν μπορούμε», τους απάντησε η εταιρία. Ίσως κάποτε, κάποια μέρα, στο μέλλον, θα δούμε. Και τι είπε η ΠΟΕΠΠΠ; Πως αφού η ΟΠΑΠ «δεν μπορεί», τότε μοναδική λύση είναι να δεχτούμε την πρόταση …της ΟΠΑΠ (!) άντε και με μερικά ψίχουλα παραπάνω στις τριαδοτετράδες αλλά φυσικά καμιά κουβέντα για τα μονά. Αυτά με 3% ξεκίνησαν κι έτσι παραμένουν (ακόμη κι αν η μαθηματική κερδοφορία υπολογίζεται σε 13 – 15%, επομένως η προμήθεια πρέπει να πάει στο 4 – 4,5%). Και ποιος είναι ο μόνος λόγος που η ΟΠΑΠ ρίχνει ψίχουλα στις τριαδοτετράδες και τα στυλώνει στα μονά; Μα γιατί βέβαια ΟΛΑ τα ζωντανά στοιχήματα προσφέροντα ΜΟΝΑ κατ’ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Δεν υπάρχουν πάνω από μονά!
Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε; Η κατρακύλα πρέπει να σταματήσει εδώ. Θα φτιάξουν κι άλλη Γ.Σ. μέχρι να βρουν τους αντιπροσώπους απηυδισμένους, κουρασμένους, απόντες και τότε να περάσουν το Ψήφισμα των σχεδίων τους. Μη τους κάνετε αυτή τη χάρη. Αντισταθείτε. Σκεφτείτε αυτούς που σας τίμησαν να τους εκπροσωπείτε. Και θα έρθει και η Απολογιστική ΓΣ «που συγκαλείται υποχρεωτικά κάθε έτος εντός των μηνών Μαρτίου-Απριλίου».
Στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Γ.Σ. ανήκει και «η χάραξη της στρατηγική και ο καθορισμός των γενικών αρχών με βάση τις οποίες είναι υποχρεωμένα να ενεργούν τα όργανα Διοίκησης της Ομοσπονδίας». Τι θα πει στον Διοικητικό του Απολογισμό το Δ.Σ. για το 2011; Πως σεβάστηκε τις αποφάσεις των Γ.Σ.; Ούτε το 30% των αντιπροσώπων δεν πρόκειται να εγκρίνει τον Απολογισμό τους. Αλλά: «Σε περίπτωση μη έγκρισης του Διοικητικού Απολογισμού το Δ.Σ. είναι υποχρεωμένο να συγκαλέσει εντός μηνός Γ.Σ. για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου». Κι αυτό θα γίνει.
Το ψηφοδέλτιο της Ε.Π.Α.Ρ.Χ.Ι.Α., που έχει, λόγω της εκλογικής του δύναμης, τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, θα ανασυνταχθεί. Πολλοί που και σήμερα είναι εκλεγμένοι φυσικά θα παραμείνουν. Οι ίδιοι αντιπρόσωποι θα ξαναψηφίσουν κι είναι φυσικό να υπάρχουν «προσωπικές» επιλογές. Άλλωστε η αποκτηθείσα εμπειρία ορισμένων είναι πλέον καθοριστικά χρήσιμη. Θα έρθουν όμως νέοι αγωνιστές. Αυτοί θα παρασύρουν και όσους από τους σημερινούς έχουν εγκλωβιστεί στην αδράνεια. Θα πάμε ξανά μπροστά. Τα σχέδια αντικατάστασης του κλάδου από τις κάρτες και τα Halls και το ίντερνετ θα ξεριζωθούν. Η ΟΠΑΠ ή θα ακολουθήσει στην προστασία του Μονοπωλίου ή θα συνταραχθεί συθέμελα. Αυτοί που λογαριάζουν να μας ρίξουν ψίχουλα, θα γλείψουν τα δικά τους κόκαλα. Όποιος ορέγεται να αρπάξει την ΟΠΑΠ έναντι πινακίου φακής θα καταλάβει πως θα υποχρεωθεί να χρυσοπληρώσει τη συνεργασία του με το δίκτυο των πρακτορείων. Όσοι σχεδιάζουν προσωπικό πλουτισμό σε βάρος των πρακτόρων, με τα Halls και τις κάρτες, θα καταλάβουν πως οι αρπαχτές τελείωσαν. Ούτε Νενέκοι ούτε Νενέδες ούτε ωχαδερφιστές και ρουσφετοζήτουλες. Η ΠΟΕΠΠΠ ξαναγεννιέται.
Τέλος, θα ακούσουμε γι’ άλλη μια φορά πως αυτές οι κινήσεις διχάζουν τον κλάδο και μόνο «ομόνοια» χρειάζεται. Αυτή ακριβώς την παγίδα επικαλούνταν πάντα η εξουσία για να επιβάλλει τη σιωπή στις αντιδράσεις. Αυτή τη «συναίνεση για τη σωτηρία της χώρας» απαιτούν τώρα και οι τροϊκανοί για να επιβάλλουν την πειρατεία τους ενάντια στα συμφέροντα του λαού. Όχι. Διχόνοια είναι όταν οι μισοί πολεμούν τους άλλους μισούς. Όταν οι πολλοί στρέφονται κατά των ελαχίστων τότε είναι ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! Σε ξεσηκωμό καλούμαστε. Γιατί οι εχθροί είναι πια εντός των τειχών. Και έχουν και όνομα και επίθετο. Τους ξέρετε τώρα.
Κίμων Κλωνάρης
Υ.Γ: Αυτό το «τροϊκανοί» ποτέ δεν το δέχτηκα. Δεν λένε «οι εκπρόσωποι των όρνεων της Ευρώπης των Βιομηχάνων, των Golden Boys και των Τραπεζιτών της Παγκοσμιοποίησης» παρά λένε «οι τροϊκανοί» σαν να πρόκειται για εισβολείς από άλλο Γαλαξία, που δεν έχουν χέρια να τους τα κόψουμε και γλώσσα να τους την κρεμάσουμε από το τσιγκέλι. Οι troikans! Σαν τους «κακούς» των παιδικών μας κόμιξ; Αν σήμερα κυμάτιζε η Γερμανική σημαία στην Ακρόπολη, όλοι θα ξεσηκώνονταν. Αλλά μια χαρά ανεχόμαστε τη σημαία των troikans πάνω από την ελληνική Βουλή. Πόσο πιο «προσκυνημένοι» μπορούμε να γίνουμε; Πότε θα φωνάξουμε ΑΝΟΧΗ ΤΕΛΟΣ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου