Του Σταμάτη Ζαχαρού
Ο Πάνος Κολιοπάνος είναι ένας άνθρωπος παντός καιρού. Υπήρξε στέλεχος του Ομίλου Κόκκαλη σχεδόν από τη σύστασή του αλλά η ικανότητά του να «μυρίζεται» τις αλλαγές σε συνδυασμό με την ευχέρεια που έχει επιδείξει στην αλλαγή ρότας, τον κρατούν διαρκώς στο προσκήνιο σε διάφορες -και ετερόκλητες μεταξύ τους- θέσεις με τελευταία την καρέκλα στο Δ.Σ. του ΟΠΑΠ.
Μια θέση που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά κυρίως λόγω της συγκυρίας. Ο Σ. Κόκκαλης που έχει χτίσει μια αυτοκρατορία στο χώρο των τυχερών παιχνιδιών αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στην επικείμενη αποκρατικοποίηση του Οργανισμού Τυχερών παιχνιδιών.
Ο Π. Κολιοπάνος έγινε ευρύτερα γνωστός από τη θητεία του στην εφημερίδα Επικαιρότητα. Ένα από τα πρώτα εγχειρήματα του έλληνα μεγιστάνα Σ. Κόκκαλη στο χώρο του Τύπου. Κυρίως όμως έγινε γνωστός από τη μακρόχρονη παραμονή του στο τιμόνι του Ρ/Σ Flash, ιδιοκτησίας Ελένης Κόκκαλη. Ο σταθμός μεσουρανούσε ακόμη όταν ο Κολιοπάνος (έμπειρος στο να αναγνωρίζει τις κακοτοπιές) αποχώρησε πριν αρχίσει η εντροπία του σταθμού που για χρόνια βρισκόταν στις πρώτες θέσεις των μετρήσεων ακροαματικότητας.
Μετά από μια σύντομη απόπειρα να ανοίξει τα φτερά του σαν επιχειρηματίας (λειτούργησε το Γυμναστήριο του Hilton), ο Κολιοπάνος αναζήτησε το 2010 προστασία στον ασφαλή κόσμο του πολιτικού συστήματος. Επιχείρησεαρχικά να «αποκατασταθεί» στον τομέα που γνωρίζει καλά. Δηλαδή τα ΜΜΕ και ειδικότερα την ΕΡΤ που είχε αποδειχθεί ασφαλές καταφύγιο για πολλά πρώην στελέχη του Τύπου. Η προσπάθεια του ήταν ανεπιτυχής καθώς υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις αλλά βρήκε τελικά καταφύγιο στο γραφείο του τότε αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθυντή.
Καθώς όμως το ΠΑΣΟΚ έχανε την ορμή που του είχε δώσει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009, ο Κολιοπάνος εμπιστευόμενος το ένστικτό του, αποφάσισε πως είναι καιρός για μια ακόμη αλλαγή καριέρας. Αντί να είναι ένας απλός διευθυντής πολιτικού γραφείου (έστω και του πανίσχυρου Αντιπροέδρου) αποφάσισε να γίνει ο ίδιος πολιτικός. Ο παραδοσιακός πολιτικός χώρος του (το ΠΑΣΟΚ) βρισκόταν στα πρόθυρα του μαρασμού, όπως ήδη κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις. Αποφάσισε λοιπόν να προσχωρήσει στη νεοσύστατη (και πολλά υποσχόμενη) ΔΗΜΑΡ, εκτιμώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί γρήγορα σε βασικό στέλεχος της παράταξης, όπως άλλωστε έκαναν και διάφοροι άλλοι χαμαιλέοντες του ευρύτερου «δημοκρατικού - σοσιαλιστικού» χώρου.
Δυστυχώς όμως οι εκλογείς της ευρύτερης πατρίδας του (της Εύβοιας) δεν εκτίμησαν την μακρά πορεία του δίπλα σε πολιτικούς και παρά την θριαμβευτική είσοδο της ΔΗΜΑΡ στην Βουλή, ο Κολιοπάνος δεν εξελέγη Βουλευτής.
Καθώς όμως κανείς δεν χάνεται, ο Κολιοπάνος επανέλαβε τις προσπάθειές του για να βρεθεί στο τιμόνι της «ακέφαλης» τότε ΕΡΤ. Για μια ακόμη φορά η προσπάθεια του στέφθηκε με αποτυχία αλλά καθώς σ’ αυτή τη ζωή κανείς δεν χάνεται, οι νέοι πολίτικοι σύντροφοί του (η ΔΗΜΑΡ) τον πρότειναν για μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΠΑΠ. Είναι άγνωστο το ποια προσόντα συνεκτιμήθηκαν για μια τέτοια πρόταση και ιδίως σε μια τόσο κρίσιμη φάση για την πορεία αποκρατικοποίησης του Οργανισμού. Μια αποκρατικοποίηση που θεωρείται ορόσημο για το μέλλον της χώρας.
Ακόμη όμως και αν ο Κολιοπάνος θεωρείται εξαιρετικά χρήσιμος λόγω κάποιων δεξιοτήτων ή γνώσεων που έχει, η μακρόχρονη σχέση του με τον όμιλο Κόκκαλη, θα έπρεπε να είναι μείζων ανασταλτικός παράγοντας. Όχι απαραίτητα γιατί μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις που θα ληφθούν, αλλά κυρίως διότι θα μπορούσαν οι σχέσεις του με τον όμιλο να θεωρηθεί ότι εξασφαλίζουν προνομιακή ενημέρωση σε μια διαδικασία που ακόμη είναι στα σπάργανα. Οι υπόλοιποι μνηστήρες του ΟΠΑΠ θα μπορούσαν να επικαλεστούν κάτι τέτοιο πλήττοντας το κύρος της διαδικασίας. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να κάνει δυο φορές πιο προσεκτικούς όσους τον πρότειναν. Η μονίμως διαμαρτυρόμενη εκσυγχρονιστική αριστερά βρέθηκε σε θέση να ελέγχει πρόσωπα και καταστάσεις. Είναι στο χέρι της να δημιουργήσει νέα ήθη σαν αυτά που ευαγγελιζόταν κατά τα πέτρινα χρόνια της ελάσσονος αντιπολίτευσης ή να ξαναβρεθεί εκεί απαξιώνοντας τη δύναμη που της έδωσε η κάλπη σε μια προσπάθεια να συντηρήσει σχέσεις που παλιότερα η ίδια κατηγορούσε ως διαπλοκή...
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου