Peter Economides: Ο απόηχος του Rebranding Greece

Ο Peter Economides είναι ένας πολύ πετυχημένος Έλληνας που τα λόγια του έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.

 Η ομιλία του, στα πλαίσια του 11ου Διεθνούς Συνεδρίου "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ" της ΕΕΔΕ στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβριο, συνοψίζει σε 25 λεπτά με σαφήνεια ολόκληρο το ελληνικό πρόβλημα των τελευταίων χρόνων και είναι από τις πιο πολυσχολιασμένες απόψεις των τελευταίων μηνών. Ο Μελέτης Κοροπούλης τον συνάντησε και μίλησε μαζί του για τον απόηχο του βίντεο και για πολλά άλλα...
Φωτο: Πέτρος Νικόλτσος

Ο Peter Economides είναι ένας brand strategist με παγκόσμιο κύρος. Έχει ζήσει σε τέσσερις ηπείρους και το έργο του έχει επίδραση σε προϊόντα και καταναλωτές παγκοσμίως. Έχει διδαχτεί στο πλευρό ηγετών που είναι υπεύθυνοι για τα μεγαλύτερα και πιο εμπορικά ονόματα στο κόσμο. Ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Felix BNI, με βάση την Αθήνα, ο Peter είναι πρώην Executive Vice President και Worldwide Director of Client services στην παγκόσμια διαφημιστική εταιρία McCann Erickson Worldwide και Head των Global Clients στην TBWAWorldwide. Έχει διευθύνει και αναπτύξει κορυφαίες διαφημιστικές εταιρίες ως Διευθύνων Σύμβουλος/Διευθυντής στην Ελλάδα, το Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην McCann Erickson Worldwide ήταν υπεύθυνος για το παγκόσμιο management του διαφημιστικού μπάτζετ των 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Coca Cola. Στην TBWAWorldwide οργάνωσε και λάνσαρε την παγκόσμια καμπάνια «Σκέψου Διαφορετικά» που ακολούθησε μετά την επιστροφή του Steve Jobs στην Apple. Το έργο του Peter στοχεύει στην αλλαγή –στην προσαρμογή της στρατηγικής ανάλογα με τις μεταβολές της κουλτούρας, της συμπεριφοράς και των συνηθειών των καταναλωτών και στις προκλήσεις της επέκτασης της εταιρίας, τόσο κατά τόπους όσο και σε παγκόσμια κλίμακα.  Άποψη του είναι ότι η στρατηγική στο branding πρέπει να είναι σφαιρική και πολύπλευρη, αγγίζοντας κάθε πτυχή της οργάνωσης και της λειτουργίας της επιχείρησης. Όπως λέει «τα πάντα έχουν κάτι να επικοινωνήσουν» και ότι «η στρατηγική δεν έχει νόημα χωρίς μία ισχυρή -σε συλλογικό και σε προσωπικό επίπεδο- κεντρική ιδέα που να ενεργοποιεί και συγκροτεί όλα τα μέλη της εταιρίας αλλά και τον κόσμο εκτός αυτής».



Οπότε, το rebranding Greece δεν είναι παρά μια ομιλία, απλά, μία παρουσίαση για την ΕΕΔΕ;
Τίποτα άλλο.

Το οποίο από μόνο του πήρε ένα δρομο τον οποίο δεν περιμένατε;
Καθόλου.

Για ποιο λόγο έχετε μπει στη διαδικασία να το μοιραστείτε αυτό με τον κόσμο; Φανταζομαι ότι είναι μια πλήρης απασχόληση.
Θα σου πω. Είδα την ανταπόκριση που είχε και έπρεπε να πάρω μια απόφαση. Να το παρατήσω ή να το προχωρήσω, να ανταποκριθώ και εγώ αντίστοιχα σε αυτό. Αποφάσισα λοιπόν θα ανταποκριθώ επειδή θεώρησα ότι αυτό ήταν που έπρεπε να κάνω. Δεν περίμενα καθόλου αυτές τις αντιδράσεις. Μην ξεχνάς ότι πρόκειται για μια τριαντάλεπτη ομιλία πάνω στο branding που ανέβηκε στο youtube. Μια τριαντάλεπτη ομιλία σχετική με το branding να γίνεται viral στο youtube, εντάξει, είναι απίστευτο. Αποφάσισα πως έπρεπε να ανταποκριθώ σε όλο αυτό και άρχισα να λαμβάνω μηνύματα. Είμαι πολύ ανοιχτός σαν άτομο στο internet. Δεν είμαι από αυτούς που ανησυχούν για την «ιδιωτικότητα» τους. Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου, υπάρχουν πολύ τρόποι να με βρεις. Έτσι ο κόσμος άρχισε όντως να επικοινωνεί μαζί μου. Άρχισα να απαντάω και το πράγμα μεγάλωσε. Πλέον νιώθω ότι είναι κάτι που απλά δεν μπορώ να παρατήσω. Έχει γίνει  πολύ σημαντικό.


Το «Γίνεται», πρόκειται για ενα σλόγκαν; Για το «you're one of us» διακριτικό;
Χμμ, ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Ξέρεις κάτι, έχω προσπαθήσει σε πολλές παρουσιάσεις να εξηγήσω το πόσο σημαντικό είναι να απευθύνεσαι σε αυτούς που σε καταλαβαίνουν και όχι να προσπαθείς να απευθυνθείς σε όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν. Έτσι, με αυτή την έννοια, το «γίνεται» γίνεται διακριτικό που σημαίνει ότι κάποιος ανήκει σε μια ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται την κοινή πίστη πως μπορούν να τα καταφέρουν. Τώρα, η ομάδα αυτή έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί αποτελείται από άτομα που όντως μπορούν να τα καταφέρουν. Άτομα που έχουν την αυτοπεποίθηση, την γνώση, την εμπειρία, την εκπαίδευση και ό, τι άλλο είναι αυτό που χρειάζεται κάποιος για να μπορέσει να τα καταφέρει. Αυτά είναι τα άτομα που είναι σε θέση να φέρουν καινοτομία, νέες ιδέες, διαφορετικούς τρόπους σκέψης. Αυτά είναι τα άτομα που γίνονται περισσότερο ορατά εντός της κοινωνίας και οι άλλοι αρχίζουν να τους ακολουθούν. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανθρώπων που είναι ήδη άνθρωποι του «γίνεται». Ο Κώστας Βογιατζής είναι άνθρωπος του «γίνεται», ο σεφ Νίκος Καραθάνος είναι άνθρωπος του «γίνεται».  Και όλοι τους είναι τρελοί. Έχουν τον δικό τους τρόπο να κάνουν τα πράγματα.

Πότε καταλάβατε ότι υπήρχε πιθανότητα να πετύχει όλο αυτό;
Το συνειδητοποίησα όταν ήμουν στην Νότια Αφρική. Η οικογένειά μου είναι από εκεί και είχα πάει τα Χριστούγεννα για διακοπές. Εκεί, καθώς δεν δούλευα, είχα την δυνατότητα να το σκεφτώ όλο αυτό και να καταλάβω την κρισιμότητα της λέξης «γίνεται».  Είναι γεγονός ότι το «δεν γίνεται» είναι πιθανότατα μια από τις πιο κοινές εκφράσεις σ’ αυτήν την χώρα. Και είναι πραγματικά πολύ άσχημο, γιατί στην τελική, όλα είναι πιθανά, αρκεί να σου δοθεί η ευκαιρία. Ήμουν λοιπόν στην Νότια Αφρική έχοντας τον χώρο και τον χρόνο για να μπορέσω να σκεφτώ. Την αγαπάω την Αφρική γιατί μεγάλωσα εκεί. Λατρεύω τον χώρο και την αίσθηση ελευθερίας που σου δίνει. Την πρώτη φορά που συνέλαβα την ιδέα είχα την εικόνα ενός φράχτη. Πίσω από αυτόν υπήρχε το «δεν γίνεται» και μπροστά το «γίνεται». Ήταν πιο μπερδεμένο αρχικά αλλά η βάση όλου αυτού ήταν πολύ απλή. Υπάρχει το «γίνεται» και χρειάζεται να υπάρχει το «δεν γίνεται». Στη παρουσίαση στο Google το απλοποίησα κι άλλο. Εκεί ήταν που έγινε πραγματικά απλό.

Εντάξει, πριν πάμε στο Google…
Απλά θέλω να προσθέσω κάτι. Μοιάζει πολύ με τη λέξη που χρησιμοποίησε ο Ομπάμα στις Η.Π.Α. . Η καμπάνια του Ομπάμα ήταν ένα μήνυμα σα το «γίνεται». Αυτό ήταν τελείως συμπτωματικό. Πιστεύω πως αυτό που έκανε ο Ομπάμα σις Η.Π.Α. ήταν η πρώτη αποτελεσματική χρήση των social media που έγινε ποτέ από πολιτικό. Και ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος που το έκανε. Δεν πήρα όμως την ιδέα απ’ τον Ομπάμα γιατί δεν είμαι πολιτικός, απλά ασχολούμαι με το branding. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι το επίπεδο του branding και του marketing στις ΗΠΑ είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Και εντελώς τυχαία είναι και απολύτως έμπιστο…


Η ομιλία σας ασκεί μεγάλη έμπνευση αλλά μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικά προοδευτική για την πλειονότητα των Ελλήνων. Υπάρχει κάποια θεωρία πίσω από αυτή;
Φυσικά και είναι πολύ προοδευτική για την πλειονότητα των Ελλήνων, αλλά δεν απευθύνομαι σε όλους τους Έλληνες. Στο facebook και στο twitter με ακολουθούν περίπου 50.000 άτομα. Αν υπολογίσεις ότι κάποιοι από αυτούς με ακολουθούν με λογαριασμούς που έχουν και στα δύο μέσα και αποφύγεις να τους υπολογίσεις δύο φορές μας μένουν περίπου 11000 με 10000 άτομα. Αυτοί είναι που καταλαβαίνουν και μάλιστα πολύ καλά. Πιστεύω ότι από μόνο του αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς αυτοί είναι οι άνθρωποι που μπορούν να πετύχουν πράγματα.

Υπάρχει σκεπτικισμός, μπόλικος, για τον Οικονομιδη, τι είναι αυτό τώρα, τι μας λέει; Γιατι έχει μπει στη διαδικασία αυτή, τι έχει να λαβαίνει, για ποιον δουλεύει; Είναι το γνωστό «ποιανού δουλειά κανει;». Μια ψύχραιμη, λογική απάντηση ποια μπορεί να είναι;
Κοίτα, πιστεύω ότι όποιος αρχίζει να κάνει υποθέσεις σχετικά με το ποιος είμαι, για ποιόν δουλεύω και γιατί το κάνω δεν καταλαβαίνει την δύναμη των social media. Τα social media δεν συνάδουν με την επικοινωνία μονής κατεύθυνσης. Τα social media, από την φύση τους, έχουν να κάνουν με την συζήτηση. Ότι συνέβη, συνέβη μέσω των social media και αποκλειστικά από εμένα. Κανείς δεν δουλεύει για εμένα και δεν δουλεύω για κανέναν. Είναι μια συζήτηση. Αυτό που λέω συνέχεια στον εαυτό μου και στους ανθρώπους με τους οποίους μιλάω είναι ότι δεν είμαι πολιτικός και ούτε θέλω να γίνω. Είμαι απλά κάποιος που κατανοεί τους κανόνες του marketing και του branding αρκετά καλά. Όλες μου οι θεωρίες και οι σκέψεις, τα συμπεράσματά μου, έχουν προκύψει από τις αρχές του branding και του marketing. Έχω ακούσει διάφορους να λένε ότι μπορείς να μιλήσεις για μια χώρα σαν να ήταν ένα brand. Συμφωνώ μαζί τους. Μια χώρα δεν είναι οδοντόκρεμα αλλά μπορείς να κάνεις λόγο για την φήμη, την ανθρωπολογία και την κοινωνική ψυχολογία της. Το branding έχει να κάνει με όλα αυτά. Η απάντησή μου λοιπόν είναι πως είμαι κάποιος που ασχολείται με το branding. Τυγχάνει να γνωρίζω αρκετά καλά τα πράγματα για τα οποία μιλάω. Αντλώ όσα ξέρω από την εμπειρία μου. Συζητάω με ανθρώπους και μου απαντάνε, αυτό είναι όλο. Τίποτα παραπάνω. Δεν υπάρχει τίποτα ύποπτο σε αυτό που κάνω. Όσοι το βλέπουν ύποπτο είναι πιθανόν άτομα που δεν ανήκουν στη σωστή πλευρά του φράχτη «γίνεται» είτε δε θέλουν να καταλάβουν. Οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν με πειράζει. Για παράδειγμα, μετά το gazarte, κάποιος ήρθε και μου είπε: θα σου δώσω τρεις συμβουλές για το πως να κάνεις την παρουσίασή σου καλύτερη αν μου δώσεις ένα τσιγάρο. Του έδωσα λοιπόν το τσιγάρο. Άρχισε να μου λέει πως πρέπει να προσέχω τι εικόνες χρησιμοποιώ γιατί μπορεί να μην αρέσουν σε κάποιους Έλληνες. Είπα παράτα με! Δεν το κάνω για να αρέσει στους Έλληνες. Κάνω αυτό που σκέφτομαι. Αυτό που κάνω είναι αυτό που σκέφτομαι. Δεν κάνω αυτό που θέλουν άλλοι να κάνω ούτε προσπαθώ να αποκτήσω κοινό. Τίποτα από όλα αυτά. Απλά μιλάω. Χάρη στα social media αυτό γίνεται μια μεγάλη συζήτηση. Αυτό είναι όλο.

Να μιλήσουμε για τον ΕΟΤ ή όχι;
Ναι, όπως θες.

Ποια η θέση σας για την μόνιμη αλλαγή στην τακτική και πολιτική του ΕΟΤ;
Εντάξει, θέλω να πω κάτι. Πρώτον: δουλεύω στον χώρο της διαφήμισης από τα 24 μου. Έχω δουλέψει σε όλο τον κόσμο και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην οποία έχει τεθεί το θέμα του αν μια διαφημιστική πρέπει να παίρνει ή όχι χρήματα από τους πελάτες ή τα media. Εγώ δεν έχω πάρει ούτε δραχμή από κανέναν, το λέω απολύτως ειλικρινά. Δεύτερον: ο λόγος που δεν το ανέφερα στο google είναι επειδή το θεώρησα εντελώς περιττό. Αν ο Παύλος Γερουλάνος ήθελε να μου απαντήσει ήξερε ακριβώς τι είπα στην Θεσσαλονίκη. Αν δεν ξέρει μπορεί να με ρωτήσει όσες φορές θέλει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Οι λόγοι που δεν το ανέφερα ήταν δύο. Ένα. Έκρινα ότι δεν ήταν καθόλου απαραίτητο στη συγκεκριμένη ομιλία και δεύτερον θέλησα να είμαι ευγενικός γιατί ο υπουργός τουρισμού επρόκειτο να μιλήσει απευθείας μετλα από εμένα και συγκεκριμένα είπα ότι δεν χρειάζεται να μιλήσω σχετικά με το logo, Όποιος θέλει να μάθει την άποψή μου, είναι ξεκάθαρη. Μπορείς να πας στο youtube και να δεις το βίντεο. Υποστηρίζω όλα όσα είπα.  Δεν έχω αλλάξει γνώμη.  Δεν διαπραγματεύτηκα το αν θα το αναφερθώ ή όχι στον ΕΟΤ από το βήμα του google.

Μygreece.com, visitgreece.com. Ποια είναι η διαφορά;
(Χαχα) δεν ξέρω. Θεωρώ ότι ο ΕΟΤ πήρε την σωστή απόφαση προχωρώντας στα social media. Το υλικό όμως που παράχθηκε δεν ήταν αρκετά δυνατό για αυτά. Το υλικό που τοποθετείται στα social media πρέπει να είναι πολύ ελκυστικό, διαφορετικά δεν το κοιτάει κανείς. Οπότε πιστεύω πως η σκέψη ήταν σωστή αλλά η εκτέλεση όχι και τόσο καλή.


Τι πιστεύετε για αυτό που λένε οι φιλελεύθεροι Αμερικάνοι, ότι οι χώρες είναι εταιρίες και οι πολίτες πελάτες;
Πολύ καλή ερώτηση. Αυτή η ιδέα του nation branding έγινε δημοφιλής τη δεκαετία του ενενήντα και ήταν πολύ μόδα οι χώρες να θέλουν να «πουλήσουν» τους εαυτούς τους. Ο τρόπος που το έκαναν ήταν, όπως λες, σαν η χώρα να ήταν μια μεγάλη εταιρία. Κάποιοι από αυτούς που ασχολούνται με το branding χωρών σκέφτονται έτσι. Όμως ακόμα και αυτός που θεωρείται ο πατέρας του nation branding στην Αγγλία, o Simon Anholt  έχει αλλάξει τις ιδέες του σχετικά με αυτό. Προσωπικά, όσον αφορά το nation branding, λατρεύω την προσέγγιση του Monocle. Όλα έχουν να κάνουν με το να είσαι  μαγευτικός, να είσαι ελκυστικός, να είσαι ωραίος. Και αυτό ξεκινά από το εσωτερικό. Δεν έχει τόσο να κάνει με το marketing και με το να αντιμετωπίζεις τους πολίτες σου σαν εργαζομένους. Έχει να κάνει περισσότερο με μια κοινή αίσθηση ταυτότητας, με μια κοινή αφήγηση, με το να είσαι καλός.

Τι κάνετε στην Αθήνα; Γιατί είστε εδώ;
Έχω γεννηθεί και ζήσει στη Νότια Αφρική αλλά δεν μεγάλωσα σαν ελληνόπουλο. Ήμουν δεύτερη γενιά Νοτιοαφρικανός. Ο δεσμός μου με την Ελλάδα δεν ήταν τόσο ισχυρός. Έγινε όμως όταν μετακόμισα εδώ από το Hong Kong το 1982-1983. Τότε άρχισε να αναπτύσσεται η σχέση μου με την Ελλάδα. Από εδώ έφυγα και πήγα στο Μεξικό, μετά στην Νέα Υόρκη. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί επαγγελματικά κατάφερα πολλά πράγματα στη Νέα Υόρκη σε πολύ νεαρή ηλικία.  Ήμουν σε πολύ σημαντική θέση (συγκεκριμένα στη δεύτερη βαθμίδα) στην McCann-Erickson στα 40 με 41 μου.  Το όνειρό μου ήταν πάντα να γίνω επικεφαλής μιας μεγάλης διαφημιστικής στη Νέα Υόρκη. Ήμουν όμως αρκετά τυχερός ώστε να φτάσω αρκετά κοντά σε αυτό σε τέτοια ηλικία και να καταλάβω ότι δεν ήθελα να εγκλωβιστώ στον χώρο των πολυεθνικών για την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν το απολάμβανα. Τα προνόμια ήταν μεγάλα. Το ίδιο και οι μισθοί. Η θέση γκλαμουράτη. Υπάρχει όμως και το ηλιοβασίλεμα. Η επιθυμία μου να ζήσω. Τότε αποφάσισα να γυρίσω στην Ελλάδα. Είχα μόλις πάρει διαζύγιο από την δεύτερη σύζυγό μου.  Σε τέτοιες περιστάσεις που ένας τομέας της ζωής σου αλλάζει τόσο πρέπει να επανεξετάσεις και όλους τους άλλους τομείς. Την ίδια εποχή επίσης η TBWA συγχωνεύτηκε με άλλα δύο γραφεία. Κατάλαβα ότι δεν ήθελα να είμαι μέρος αυτής της αλλαγής. Ότι δεν ήμουν καθόλου κοντά στην ζωή που ήθελα να ζήσω. Τότε ήταν που είδα τον ήλιο. Ο ήλιος συμβολίζει αυτά που αναζητούσα. Στα οποία βρίσκομαι πολύ πιο κοντά με τη ζωή που κάνω τώρα… με την θάλασσα απέναντί μου αντί για την Νέα Υόρκη. Γι’ αυτό πήρα εκείνη την απόφαση.

Γιατί όχι στο Ρίο ή στη Λισαβόνα;
Θα μπορούσα να είχα πάει εκεί. Το θέμα είναι ότι ο δεσμός μου με την Ελλάδα είναι πραγματικά δυνατός. Αν είχα περάσει 8 χρόνια δουλεύοντας στο Ρίο ή στο Μεξικό πριν πάω στην Νέα Υόρκη μπορεί να είχα πάει εκεί. Μπορεί να είχα ανακαλύψει την μαγεία αυτής της πόλης. Όμως είχα ανακαλύψει την μαγεία που υπάρχει εδώ. Την ήξερα, την είχα νιώσει και ήθελα να ξαναγυρίσω σε αυτή. Αγαπώ επίσης την Νότιο Αφρική. Θα μπορούσα να είχα πάει και εκεί.

Σας αρέσει ο τρόπος σκέψης του Monocle;
To Monocle είναι ένα περιοδικό. Είναι ξεκάθαρα μια θέση αντίθετη σε αυτό που κάποιοι ονομάζουν «πραγματικό κόσμο». Είναι ο παλιός αναγνώστης του Wallpaper. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να γίνει το hip, cool περιοδικό για τους hip ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Καλό είναι αυτό, δεν έχω πρόβλημα. Πιστεύω πως πολλά απ’ όσα περιλαμβάνει το Monocle είναι χρήσιμα σαν παραδείγματα nation branding. Συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει, είναι πολύ κοντά στον τρόπο που σκέφτομαι. Έχει να κάνει με το να είσαι γοητευτικός, να έχεις καλή φήμη. Απλά πράγματα.

Ήρεμη δύναμη.
Ήρεμη δύναμη! Αυτό είναι που υποστηρίζω.  Αυτό είναι ελκυστικό. Η μόδα, το design, το φαγητό, αυτό προκαλεί τους ανθρώπους. Οι πολιτικοί νομίζουν ότι είναι εκείνοι που θέλγουν τους ανθρώπους. Αυτό δεν ισχύει. Η ήρεμη δύναμη είναι αυτή που τους θέλγει. Γι’ αυτό αρέσει στον κόσμο το Yatzer. Αγαπώ άτομα σαν τον Καραθάνο, σαν την Μαίρη Κατράντζου. Για εμένα αυτοί είναι ήρωες. Αυτοί είναι ήρωες. Αυτή είναι η ήρεμη δύναμη. Αυτά τα πράγματα μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά. Όχι ένας πολιτικός που λέει «Είμαστε Έλληνες». Ποιος νοιάζεται για αυτό; Δεν είμαι κανένας τρελός πατριώτης με την σημαία στο χέρι, θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό. Είμαι Έλληνας, το αγαπώ αυτό το μέρος αλλά δεν είμαι από αυτούς που σηκώνουν την σημαία. Αυτό που λέω είναι:  κοιτάξτε όλη αυτή την ομορφιά. Ας κάνουμε κάτι. Απλά δείτε. Υπάρχει τόση ομορφιά. Αυτός είναι ο λόγος που θέλω να κάθομαι δίπλα στο παράθυρο όταν πετάω για κάποιο νησί.

Τι είναι η felix bni;
Λατρεύω το όνομα Felix. Πάντα έλεγα ότι αν είχα γιο θα τον έβγαζα Felix ή Λουκά. Έψαχνα όνομα για την εταιρία μου όταν ξεκίνησα. Και αποφάσισα να την ονομάσω Felix. Μετά όμως σκέφτηκα άλλο ένα όνομα: brand new ideas. Δεν ήξερα ποιο από τα δύο να κρατήσω. Για αυτό και τα συνδύασα. Σκέφτηκα πως ίσως θα ήθελα να χρησιμοποιήσω την φράση brand new ideas κάποια στιγμή. Δεν το έκανα γιατί είναι κλισέ και κιτς. Μου αρέσει το Felix. Το σκυλί μου το λένε Λουκά. Για την ακρίβεια τον λένε Plook. Βγήκε από το Luke!

Ζούσατε στην Πλάκα;
Ναι, εκεί τον βρήκα. Η μητέρα μου τον έβγαλε Λούκι από την Πλάκα. Η κόρη της πρώτης συζύγου μου, που τότε ήταν 5 ή 6 χρονών το έκανε Plook.

Οι καταδύσεις σας αρέσουν;
Τις λατρεύω! Έκανα για πρώτη φορά στις Σεϋχέλλες. Είχα πάει εκεί και έκανα re-branding στις  Σεϋχέλλες. Μου έμαθε να κάνω καταδύσεις μια καταπληκτική Γαλλίδα εκπαιδεύτρια. Κάθε φορά που βουτούσαμε κάτω απ’ το νερό την ερωτευόμουν, γιατί με προστάτευε, με κρατούσε ασφαλή και με δίδασκε. Όταν ανεβαίναμε ξανά στην επιφάνεια έπαυα να είμαι ερωτευμένος. Ήταν μια υπέροχη 30λεπτη ερωτική σχέση. Την πρώτη φορά που βούτηξα, πέσαμε από τη βάρκα και πήγαμε κάτω. Μας περικύκλωσαν δελφίνια. Ήταν η πιο μαγευτική εμπειρία της ζωής μου. Τώρα πια δεν κάνω καταδύσεις και θα σου πω γιατί: όταν βουτάω βλέπω την ζωή βυθό και δεν βλέπω τι είναι πάνω, είναι σαν να μην υπάρχει και με πιάνει κλειστοφοβία.  Θέλω να μπορώ να βλέπω την ζωή.

Δηλαδή δεν κάνετε καταδύσεις στην Ελλάδα;
Όχι. Η τελευταία μου κατάδυση ήταν στην Ύδρα πριν από μερικά χρόνια.

Στην Ύδρα;!
Ναι, έπαθα κάτι σαν κρίση πανικού τότε και τρόμαξα. Σαρωνικός! Τρομακτικό!

Το μέλλον πώς το βλέπετε;
Πρέπει να καταλάβεις κάτι. Αυτό που κάνω απλά συμβαίνει. Παίρνει πολύ από τον χρόνο μου αλλά την ίδια στιγμή δουλεύω στην εταιρία μου, που δίνει συμβουλές στα brands. Όσα έχουν συμβεί είναι συναρπαστικά. Μιλάω στην  Νέα Υόρκη, στην εθνική διάσκεψη για την πρωτοπορία. Ο Gregory Pappas μου ζήτησε να κλείσω την διάσκεψη. Η Arianna Huffington ήταν πέρσι στην θέση μου. Είναι πολύ τιμητικό. Επίσης με έχουν καλέσει να μιλήσω σε πολλές διασκέψεις για το branding επειδή με αυτό που έκανα έδειξα μια νέα, πιο μαλακή, πιο εύκολη προσέγγισή του. Το μέλλον είναι σίγουρα στην Ελλάδα. Πάντα είμαι διστακτικός στο να προβλέπω το μέλλον. Είμαι όμως θετικός, είμαι αισιόδοξος. Τους τελευταίους μήνες γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους και αυτοί είναι οι άνθρωποι που πιστεύω ότι μπορούν να δημιουργήσουν ένα υπέροχο vibe, έναν απίστευτο δυναμισμό και μια ώθηση σε αυτή τη χώρα. Νομίζω πως η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να κάνει τον εαυτό της το μήλο της Μεσογείου. Ο Νίκος Μαρκούτσης έγραψε για αυτό. Είπε ότι αυτή η ιδέα ίσως να είναι αρκετά τρελή ώστε να πετύχει. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε νομίζω πως δεν αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα. Είναι παγκόσμια αυτή την στιγμή. Αν μπορέσουμε να βρούμε έναν τρόπο να τα ξεπεράσουμε μπορεί να καταφέρουμε να επανεφεύρουμε όχι μόνο τον τρόπο που ζούμε αλλά και τον τρόπο που ζουν άλλοι άνθρωποι. Είμαι αισιόδοξος σχετικά με αυτό. Μπορούμε να το κάνουμε. Δεν λέω ότι σίγουρα θα το κάνουμε. Είναι πιθανό. Μπορούμε να το κάνουμε. Γίνεται.



http://www.ough.gr/index.php?mod=articles&op=view&id=600